วันนี้รู้สึกหมองๆ เป็นพิเศษ จะทำงานทำการอะไรก็ไม่มีกะจิตกะใจสักเท่าไหร่

จะว่าไปผมก็ออกจะเป็นคนที่ sensitive อ่อนไหวเกินไปเสียอยู่เหมือนกัน โดยส่วนตัวผมเองจะเป็นคนไม่ค่อยชอบความขัดแย้ง (จะว่าเป็นพวกโลกสวยตามนิยามสลิ่มของ คำ ผกา ก็ไม่ปาน ถึงชีวิตจะมีเรื่องขัดแย้งกับชาวบ้านเยอะก็เถอะ)

เพราะงั้น เวลาบรรยากาศบ้านเมืองร้อนๆ ขึ้นมาทีไร ก็จะรู้สึกซึมเศร้า เบื่อๆ เซ็งๆ ไปด้วยเสียทุกที อย่างตอนที่เสื้อเหลืองปิดสนามบิน หรือเสื้อแดงยึดราชประสงค์ ก็จะรู้สึกซังกะตายไม่อยากลุกจากเตียงเป็นสัปดาห์ๆ

จริงๆ ช่วงที่ผ่านมาก็เริ่มกรุ่นๆ มาสักพักแล้วตั้งแต่ดราม่าโรเล็กซ์ของเลดี้กาก้า ประมาณว่าตื่นมาเปิดทวิตเตอร์ก็เจอแต่ทวีท (และรีทวีท) ด่าคนด่ากาก้า ถึงด้วย logic ตรรกะเราจะรู้สึกว่าเข้าใจได้ที่คนจะแสดงความคิดเห็นออกมาแบบนั้น แต่พอเห็นเยอะๆ มันก็ทำให้ใจขุ่นๆ แปลกๆ (ย้ำว่าโดยส่วนตัวไม่ได้มีปัญหากับการแสดงความคิดเห็นนะครับ ไม่ได้รู้สึกแย่อะไรกับคนที่แสดงความคิดเห็น แค่ว่าเห็นอะไรแบบนี้เยอะๆ มันทำให้ตัวเองรู้สึกหม่นๆ ไปมากกว่า)

พอมาวันนี้ตั้งแต่เช้าเรื่องประชาไท มาจนถึงรังสิมาขอแชร์นะคะ ก็เลยยิ่งฉุดอารมณ์ให้ down ตกลงไปอีก (ย้ำเหมือนเมื่อกี๊อีกทีว่าเคารพและให้เกียรติการแสดงความคิดเห็น แค่เห็นอะไรแบบนี้เยอะๆ แล้วใจหม่นไปเอง)

จริงๆ เรื่องนี้ก็ไม่ได้รู้สึกอยากจะโทษใครเท่าไหร่ เพราะดูจาก form ท่าที่แล้วก็เหมือนจะเป็นปัญหาที่ตัวเองมากกว่า จนบางทีก็เซ็งๆ ที่ต้องอยู่ในสภาพแวดล้อมแบบนี้เหมือนกัน (แต่ก็คงทำอะไรไม่ได้นอกจากทำใจซะ)

เฮ้อ…