ใจจริงว่าจะเขียนเรื่องนี้มานานแล้ว ผมคิดว่าสำหรับทุกๆ คนก็คงมีความชอบ/ไม่ชอบแบรนด์อะไรต่างๆ รอบตัวทั่วไป วันนี้ผมเลยจะมาพล่ามๆ ดูว่ามีแบรนด์/บริษัทอะไรบ้างที่ผมชอบหรือไม่ชอบเป็นพิเศษ ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม ซึ่งแน่นอนว่าเรื่องพวกนี้คงเป็นอะไรที่ subjective นานาจิตตัง แล้วแต่คนจะมองในมุมต่างๆ

แบรนด์ทั้งหมดในโพสท์นี้แบ่งตามแบรนด์ที่ชอบและไม่ชอบ เรียงตามลำดับตัวอักษร

แบรนด์ที่ชอบ

• AirAsia – ในฐานะเป็นผู้บุกเบิกสายการบินราคาประหยัดในพื้นที่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ผมชอบการดำเนินการต่างๆ ภายในของ AirAsia และประสบการณ์การใช้บริการที่ผ่านมาก็ไม่เคยเจอเคสอะไรที่เลวร้าย ที่สำคัญ อาหารที่ขายบนเครื่องนอกจากจะไม่แพงเวอร์แล้ว ยังอร่อยอีกต่างหาก
• Apple – อันนี้คงตามความคาดหมาย ผมชอบในแนวคิดและปรัชญาหลายๆ อย่างของแบรนด์นี้ และถึงแม้ว่าคงไม่เถียงว่าก็มีหลายๆ จุดของแอปเปิลที่เป็นปัญหา (อย่างเรื่องหนึ่งที่ไม่ชอบตอนนี้คือเรื่องคดีความต่างๆ) แต่จุดเด่นในการดำเนินการต่างๆ ทั้งการจัดการ supply chain สายอุปทาน และการเปิดเผยข้อมูลในเรื่องของสิ่งแวดล้อมที่ถือว่าอยู่ในเกณฑ์ดีถ้าเทียบกับผู้ผลิตอุปกรณ์ไอทีเจ้าอื่นๆ ก็ทำให้รู้สึกดีมากกว่าจุดที่ไม่ดีอื่นๆ
• BBQ Plaza – ชอบน้ำจิ้มมาก
• Black Canyon Coffee – ชอบอาหาร และชาเย็น
• BTS – รู้สึกว่าเป็นขนส่งมวลชนเพียงรายเดียวของประเทศที่พอจะอวดได้ และที่ผ่านมาก็มีประสบการณ์ที่ดีกับมันมาตลอด (ไม่เคยขึ้นเจอรถพังเหมือนกัน อาจเพราะขึ้นไม่บ่อยพอ ไม่ก็ไม่เคยขึ้นตอนชั่วโมงเร่งด่วน)
• Cathay Pacific – เป็นสายการบินสำหรับการบินไปไกลๆ ที่ประทับใจที่สุดแล้วในบรรดาสายการบินอื่นๆ ที่เคยนั่งมา (Lufthansa, THAI, Singapore Airlines, SriLankan Airlines) ค่าตั๋วถือว่าค่อนข้างถูกถ้าเทียบกับเจ้าอื่นๆ มีไฟลท์ให้เลือกเยอะมาก (ถ้ารับได้ที่ต้องไปต่อที่ HKG) และเดาว่าเพราะเป็นบริษัทในเอเชีย เลยมีอิทธิพลของวัฒนธรรมที่มีผลทำให้เราชื่นชอบกับการบริการมากกว่าก็เป็นได้
• DTAC – ชอบในเรื่องของบริการเป็นพิเศษ เพราะตั้งแต่มือถือเครื่องแรกก็ใช้ DTAC มาตลอด และพอใจกับการบริการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งของคอลเซ็นเตอร์มากๆ นอกจากนี้ในอดีตจะรู้สึกได้ว่าเป็นเจ้าที่มีการหมดเม็ดพวกโปรโมชั่นน้อยกว่าเจ้าอื่นๆ อย่างมีนัยสำคัญ น่าเสียดายที่ปัจจุบันไม่ได้ใช้ DTAC แล้วด้วยเหตุผลเรื่องของ 3G เป็นหลัก
• Facebook – ชอบในความแน่วแน่และการให้ความสำคัญกับนวัตกรรมต่างๆ ของบริษัท แต่สิ่งที่ไม่ชอบเรื่องหนึ่งอาจเป็นประเด็นเรื่องความเป็นส่วนตัว แต่ก็ชื่นชมถึงความพยายามของ Facebook ในช่วงหลายๆ ปีที่ผ่านมา ถึงจะยังไม่ดี แต่ก็อยู่ในจุดที่ยอมรับได้ และปัจจุบันก็ไม่ได้รู้สึกเดือดร้อน เพราะใช้ Facebook โดยตระหนักเสมอว่าเราจะถูกละเมิด เลยหลีกเลี่ยงการใส่ข้อมูลอะไรก็ตามลงไป (ไม่ใส่แม้แต่วันเกิด)
• Foursquare – รู้สึกว่าเป็นตัวอย่างที่ดีของการใส่รูปแบบของเกมเข้าไปในบริการอื่นๆ ได้อย่างดี และดูเป็นบริการที่ใช้แล้วอารมณ์ดีบอกไม่ถูก
• Fujitsu – โน๊ตบุ๊กที่บ้านตั้งแต่เมื่อก่อนเป็นยี่ห้อ Fujitsu มาตลอด (มีเราเองที่แหวกแนวตอน ปี 1 ซื้อ Vaio อยู่คนเดียว) และที่ปลื้มคือ ไม่เคยมี Fujitsu เครื่องไหนที่บ้านที่มีอะไรเจ๊งแม้แต่ครั้งเดียว จนกว่าจะตัดใจเลิกใช้ไปเองเพราะทนความอืดไม่ไหว
• GTH – ชอบเพราะเป็นค่ายหนังเมืองไทย (ที่น่าจะเป็นเจ้าเดียว) ที่ไม่เคยรู้สึกว่าหนังเรื่องไหนที่ดูอยู่ในเกณฑ์แย่ (แย่สุดก็กลางๆ) และเห็นถึงความตั้งใจในการสร้างสรรค์อุตสาหกรรมภาพยนตร์ไทยจริงๆ
• JR – อันนี้ปลื้มมากจากการไปเที่ยวสะพายกระเป๋าที่ญี่ปุ่น และรู้สึกผูกพันมาก (เพราะเป็นการเดินทางเดียวที่ต้องใช้เกือบตลอด) นอกจากจะตรงเวลาจนน่ากลัวแล้ว ยังถือว่าเป็นรถไฟที่สะอาดที่สุดที่หนึ่งในหลายๆ ที่ในโลกที่เคยไป หวังลึกๆ ว่าสักวันหนึ่ง รฟท. จะทำได้สักเสี้ยวขี้ตืนของ JR บ้าง
• LOVEiS – อันนี้ชอบเพลง อาจเป็นเพราะรู้สึกว่าเพลงของกลุ่มบอยด์ถูกจริตก็เป็นได้ อีกอย่างหนึ่งที่รู้สึกได้จากผลงานหลายๆ อย่างของ LOVEiS (รวมถึง Bakery ในอดีต) คือมันเป็นเพลงที่สัมผัสได้ถึง passion ความหลงไหลที่มีในดนตรี ไม่ใช่แค่ทำส่งๆ ไปที (แต่ก็แหงแหละ บรรดาศิลปินของ LOVEiS มีแต่พวกอันจะกินแล้วทั้งนั้น การทำเพลงเพื่อหากินคงไม่ใช่ประเด็นมาก)
• Microsoft – อันนี้หลายๆ คนคงไม่ทราบ แต่จริงๆ แล้วถึงแม้ว่าผมจะชอบ Apple มาก แต่ผมก็ชอบ Microsoft มากเช่นกัน (จริงๆ แล้วถ้าย้อนไปสักช่วงมัธยมคงบอกได้ว่าตัวเองเป็นสาวก Microsoft) ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมชื่นชมในผลงานหลายๆ อย่างของ Microsoft มาก เช่นชุด Office, Xbox, .NET Framework ถึงแม้ว่าจะมีช่วงหนึ่งที่รู้สึกได้ว่าเป็นช่วงขาลงของ Microsoft อย่างมาก แต่จนทุกวันนี้ผมก็ยังรู้สึกตื่นเต้นกับภาพลักษณ์ใหม่ของ Microsoft มากๆ และยอมรับว่า รอลุ้นให้ Windows Phone 8 หรือ Windows 8 อาจทำให้เราเปลี่ยนค่ายมือถือฯ หรือแท็ปเล็ตได้
• MK Restaurant / Yayoi – อันนี้อาจเป็นเพราะว่ามีเส้นสายที่รู้จักกับเจ้าของ MK เลยทำให้เรารู้ถึงกระบวนการทำงานหลายๆ อย่างข้างไหน ถือว่าเป็นร้านอาหารในไทยที่สามารถจัดการสายอุปทานได้อย่างมหัศจรรย์ (สามารถขยายสาขาตาม Tesco Lotus ได้ง่ายๆ แถมตอนน้ำท่วมถือว่าได้รับผลกระทบน้อยมากอีกต่างหาก) และอีกอย่างคือเชื่อมั่นในความสะอาดของทั้งสองร้านนี้ว่าอยู่ในอันดับต้นๆ ของประเทศไทยแน่นอน
• MOS Burger – เคยมีโอกาสได้กินครั้งแรกตอนไปสิงค์โปร์เมื่อ ม.2 แล้วชอบเบอร์เกอร์ข้าวมาก ปัจจุบันนอกจากจะชอบเมนูเบอร์เกอร์ข้าวแล้ว ยังปลื้มในความสะอาด (ซึ่งค่อนข้างเป็นมาตรฐานของร้านอาหารที่มาจากประเทศญี่ปุ่น) ที่สำคัญคือมีแอลกอฮอล์ล้างมือแบบไม่ใช้กลีเซอรีน
• Nintendo – ชอบในวิสัยทัศน์ที่ชัดเจนของ Nintendo โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องเกี่ยวกับความปลอดภัยและความเป็นส่วนตัว ถึงแม้ว่าจะขัดคอเกมเมอร์ที่ต้องการฟีเจอร์ออนไลน์เยอะๆ (และขัดใจผมเองด้วยเวลาใช้) แต่การที่ยืดหยัดในเรื่องการเป็นบริษัทที่เป็นมิตรกับครอบครัวนี่ก็น่าชื่นชมไม่น้อย นอกจากนี้ยังปลื้มการสร้างนวัตกรรมในสมัย Wii ด้วย เพราะจริงๆ แล้ว Nintendo ไม่ได้ทำวิจัยเองอะไรมากมาย แต่หยิบเอาเทคโนโลยีที่มีอยู่แล้วมารวมกันได้อย่างลงตัว อย่างที่ก็ยังแอบสงสัยว่าทำไมคนอื่นๆ ไม่มีปัญญาจะคิดให้ได้แบบนี้
• Nok Air – ทุกเที่ยวบินมีรอยยิ้ม ชอบความน่ารักของแบรนด์และลายเครื่องบิน จะขัดใจก็แค่ว่าสายการบินนี้ไม่มีสจ๊วต
• Samsung – ชื่นชอบในฐานะที่เป็นบริษัทเอเชียที่สามารถก้าวเป็นบริษัทระดับโลกได้ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงหลังปลื้มสมาร์ทโฟนของซัมซุงมาก และรู้สึกว่าซัมซุงมาถูกทางสุดๆ ยอมรับว่าปัจจุบันนี้คงเป็นตัวเลือกอันดับสองรองจากไอโฟนแน่นอน แอบหวังลึกๆ ว่า SCG จะเป็นได้อย่างซัมซุงบ้าง
• SCB – ไม่เกี่ยวกับสถาบันฯ แต่อย่างใด แต่ชอบในการบริการที่ได้รับจาก SCB มาโดยตลอด คอลเซ็นเตอร์ติดตามเรื่องอะไรต่างๆ เริ่ดมาก (ไม่แน่ใจว่าเพราะเป็นลูกค้าบัตรแพลตตินัมหรือเปล่า)
• Skype – สมัยที่เห็น Skype ครั้งแรกตั้งแต่ตอนเรียนมหา’ลัย ก็ไม่เคยคิดว่ามันจะมาถึงจุดนี้ได้เหมือนกัน ทุกวันนี้รู้สึกเป็นบริการที่ช่วยให้การติดต่อสื่อสารเวลาไปต่างประเทศช่างราบรื่น
• Sony – ชอบในยุทธศาสตร์การเอื้อประโยชน์ให้แก่กันในกลุ่มแบรนด์ของบริษัททั้งหมด ดูเหนียวแน่นดี (เช่นใช้ศิลปิน Sony Music โฆษณา Sony Ericsson, ฉายหนัง Sony Pictures บน AXN หรือใช้ Vaio และ Handycam ประกอบฉากในหนัง Sony Pictures) ทุกวันนี้ในบรรดาผลิตภัณฑ์อิเล็กทรอนิกส์ทั่วไปก็มักจะเลือกซื้อของ Sony ก่อนเสมอ
• Starbucks – ชอบในกระบวนการจัดการเบื้องหลังต่างๆ ที่ทำให้เกิดความ consistency คงที่ของการบริการในทุกสาขาในโลกที่เหมือนกันเป๊ะได้ขนาดนี้ ยิ่งถ้าเทียบกับร้านที่บริการบนเคาน์เตอร์อื่นๆ ที่สหรัฐฯ ด้วยแล้ว คุณภาพการบริการระดับพระเจ้าจริงๆ
• Valve / Steam – เป็นอีกบริษัทเกมที่มีนวัตกรรมในการทำเกมจริงๆ และไม่เคยรู้สึกว่าเกมไหนที่ทำออกมาเป็นขยะ แถม Steam ยังเป็นนวัตกรรมของการขายเกมที่เริ่ดมาก

แบรนด์ที่เกลียด

• BMCL – หรือก็คือรถไฟใต้ดิน มีประสบการณ์ที่ไม่ดีกับการใช้งานหลายๆ อย่าง รวมถึงการติดต่องานตอน Cubic Race ทุกวันนี้ถ้าเลือกได้จะยอมนั่งแท็กซี่ดีกว่าจ่ายเงินให้ BMCL
• Central Trading – ไม่ปลื้มเพราะมีความขัดแย้งทางผลประโยชน์อยู่ เพราะตั้งแต่เครือเซนทรัลทำ B2S ก็มีการกีดกันไม่ให้ซีเอ็ดเข้าห้างเซ็นทรัลตลอด (แต่ได้ข่าวว่า B2S หล่อนก็ไม่ได้จะรุ่งนะยะ)
• EA – เป็นบริษัทเกมที่ทำขยะออกมาได้เยอะมาก และไม่ปลื้มกับการทำ DRM ที่จุกจิกและบั่นทอนประสบการณ์ใช้งาน ถึงงั้นก็ยังมีหลายเกมที่ชอบมากๆ แต่เป็นของ EA อย่าง The Sims และ Sim City
• EMC / Iomega – เคยเป็นเจ้าของผลิตภัณฑ์ของเจ้านี้อยู่สองสามชิ้น และทุกชิ้นมีปัญหาเสมอ รู้ตัวแล้วว่าฉันควรจะตีจากมันได้แล้ว
• Fuji – นอกจากจะแพงแล้วยังขี้งก แถมโดยส่วนตัวรู้สึกว่า Yayoi อร่อยกว่าอีก (อันนี้ถือว่าเป็นบุญ?)
• Google – ถึงทุกวันนี้จะต้องใช้ผลิตภัณฑ์หลายอย่างของ Google อยู่อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่สิ่งที่ไม่ชอบ Google ที่สุดคือการทำตัวมือถือสากปากถือศีลในหลายๆ เรื่อง และพยายามทำตัวเป็นตำรวจโลกแห่ง liberty ความเสรีเหมือนสหรัฐฯ ทั้งๆ ที่จริงๆ แล้วตัวเองก็มีผลประโยชน์ของตัวเองในเรื่องเหล่านี้ทั้งสิ้น ถึงการทำเพื่อตัวเองไม่ใช่สิ่งที่ผิด แต่การทำเป็นดูดี หรือว่าคนอื่นที่พยายามปกป้องผลประโยชน์ของตัวเองเป็นคนเลว (อย่างกรณี Facebook) ผมคิดว่ามันเหี้ยมาก นอกนั้นอีกอย่างที่ไม่ชอบมากๆ คือการ index ทำดัชนีเว็บไซต์ต่างๆ โดยถือค่าปริยายเป็นทำได้ (ซึ่งจริงๆ เรื่องนี้ก็เกลียดบริการค้นหาทุกเจ้า)
• Ichitan – จริงๆ ไม่ได้ไม่ชอบอิชิตันเป็นพิเศษ​ แต่ไม่ปลื้มคุณตันมากกว่า คิดว่าหลายๆ อย่างเค้าเฟคไปหน่อย (ที่หงุดหงิดที่สุดคือตอนไปน้ำตาพรากออกสรยุทธ์ที่โรงงานโดนน้ำท่วม ทำเหมือนสถานการณ์สดที่พยายามจะเป็นฮีโร่ แต่ขอร้อง! ใส่หมวกกัปตันเนี่ยนะ) ทุกวันนี้เหตุผลเดียวที่จะกินอิชิตัน เพราะเกลียดโออิชิมากกว่า
• King Power – หนึ่งในธุรกิจผูกขาดที่ไม่ปลื้ม
• Oishi – ไม่ว่าจะเป็นชาเขียวหรือร้านอาหาร เรื่องหนึ่งคงเพราะไม่ปลื้มไทยเบฟ แต่อีกเรื่องที่ไม่ชอบร้านอาหารเพราะรู้สึกสกปรก ขี้งก แล้วยังบริการกากอีกต่างหาก (จริงๆ ก็มีนโยบายลับๆ มาสักพักแล้วว่าคิวบิกฯ จะเลิกเลี้ยงที่โออิชิ)
• RS – นี่ไม่เกี่ยวว่ารสนิยมเพลงไม่เข้ากัน แต่มีขอพิพาททางแพ่งค้างคากันอยู่ และที่ผ่านมาไม่ได้รู้สึกว่า RS มีนวัตกรรมอะไรที่ทำให้โลกนี้เจริญขึ้นเท่าไหร่
• SCG – ถึงจะถือว่าเป็นบริษัทที่ก็ไม่แย่ แต่ก็แอบผิดหวังที่ไม่สามารถใช้ศักยภาพที่มีในการขยับขยายและสร้างนวัตกรรมได้อย่างเต็มที่ อย่างที่บอกไปตอนต้น หวังจริงๆ ให้ SCG ทำได้แบบ Samsung
• THAI – การบินไทยมีอะไรให้ปลื้มบ้างหรอ? ถามจริง?
• TOT – เกลียดเน็ตมันจริงๆ
• True – ถึงทุกวันนี้จะใช้บริการทรูหลายอย่างมาก แต่ก็รู้สึกว่าเป็นบริษัทที่มีคุณภาพการดูแลลูกค้าที่ต่ำมาก บวกกับการที่เป็นบริษัทที่มีระดับจริยธรรมเข้าขั้นต่ำสุด สารพัด CSR โรยหน้าทั้งนั้น ส่วนทรูปลูกปัญญา? มีแต่ crap crap crap

อย่างที่บอกในตอนต้นผมคิดว่าเรื่องพวกนี้คงเป็นเรื่องที่ต่างกันไปแต่ละบุคคลมากๆ เพราะบางคนอาจจะบังเอิญเจอประสบการณ์ที่ดีหรือไม่ดีกับแบรนด์ต่างๆ สุ่มๆ กันไป หรืออาจมีความเชื่อในจุดยืนต่างๆ ที่ต่างไป

แต่ก็หวังลึกๆ จริงๆ ว่าสารพัดแบรนด์ไทย (โดยเฉพาะแบรนด์ที่เกลียด) จะก้าวข้ามอะไรบางอย่าง และกลายเป็นแบรนด์ระดับโลกได้สักที