เคยมานั่งคิดๆ ดูไหมครับ ว่าบางคนที่เราอาจจะไม่เคยได้พูดได้คุยอะไรกัน ทำไมช่วงนี้ถึงมีโอกาสได้พบปะพูดคุยกันแทบจะทุกเมื่อเชื่อวัน
แล้วเคยคิดในทางกลับกันไหมครับว่า มีใครอีกที่เราอาจจะเคยสนิทสนม เคยทักเคยคุยอยู่ทุกวัน แต่ก็นึกไม่ออกว่าคุยกันครั้งล่าสุดเมื่อไหร่
ชีวิตเราก็ตลกดีนะครับ อยู่ดีๆ จากคนที่เคยดีๆ ต่อกัน ก็เปลี่ยนกลายเป็นห่างเหินกันไปได้ ไม่ว่าจะเป็นเพราะใครที่เปลี่ยนไป ครั้นจะมาระลึกได้ตอนนี้ จะทักไปก็รู้สึกแปลกๆ เลยกลายเป็นว่าก็ต้องปล่อยเลยตามเลยให้เรื่องราวจืดจางลงไปเสียอย่างนั้น
น่าเสียดายนะครับ แต่ชีวิตมันก็คงต้องเป็นแบบนี้ เพียงแต่มันก็อดรู้สึกโหวงๆ เมื่อมาสังเกตไม่ได้
แปลกดี
นึกถึงเพลงความทรงจำสีจาง