เริ่มต้นวันแรกขอย้อนความถึงเมื่อคืนที่เป็นการเดินทางจาก Sydney มา Hobart เล็กน้อย สืบเนื่องจากว่ากำหนดเดินทางด้วยเที่ยวบินของ Jetstar ที่เป็นอันสุดท้ายของวัน แล้วดันไฟลท์ก็ดีเลย์ไป 1:30 ชั่วโมง ไอ้เราก็ง่วงแสนง่วง อยากไปถึงจะได้เช็คอินนอนเพราะง่วง ก็ต้องรอไป

พอไปถึงสนามบิน Hobart ก็พบว่าสนามบินเล็กมากยังกับสนามบินเชียงราย แต่ทีนี้ปรากฎว่ารถบัสเข้าเมืองมันเหลือเป็นคันสุดท้ายเพราะเที่ยวบินดีเลย์ ไปๆ มาๆ เลยมีผู้โดยสารแค่สองคน สุดท้ายคนขับรถเลยบอกว่าเขาจะเอารถไปเก็บที่ศูนย์ แล้วเอารถส่วนตัวเขามารับเราไปส่งที่เมืองแทน เขาจะได้ไม่ต้องกลับไปกลับมาเอารถมาเก็บอีก เลยกลายเป็นเหมือนได้แท็กซี่ขับมาส่งที่ในเมืองในราคารถบัส

เลยเหมือนได้นั่งแท็กซี่เข้าเมือง

ก็เช็คอิน จบ เข้าเรื่องวันที่หนึ่งกันเลย…

วันนี้ก็กว่าจะตื่นก็เที่ยงพอดี รีบออกไปซื้อบัตรเติมเงินสำหรับโดยสารรถบัสที่นี่เรียกว่า Green Card เสร็จแล้วก็ใช้บัตรนี้เพื่อขึ้นรถบัสไปที่ Museum of Old and New Art หรือเรียกสั้นๆ ว่า MONA

Green Card สำหรับขึ้นรถบัสใน Hobart
รถบัสสาย X20
มีคนยืนอยู่พอดี แต่ถ่ายแล้วกลายเป็นดูดี

ตัวพิพิธภัณฑ์นี้มีค่าเข้าชม 30AUD แต่ว่าเริ่มมาแค่ข้างนอกก็มีอะไรให้ดูเยอะมาก

ส่วนข้างในตัวพิพิธภัณฑ์มันจะสลับซับซ้อนมาก โดยส่วนใหญ่จะอยู่ใต้ดิน และมีบางจุดเหมือนเป็นอุโมงค์เดินตัดไปตัดมา ขอหยิบงานที่ประทับใจมาเล่าเป็นบางอัน

อันแรกที่ชอบเป็นพิเศษคือเป็นกลไกที่รับพลังงานจากลมด้านนอก แล้วเอามาหมุนกลไกต่างๆ ทำให้เกิดภาพวาดขึ้นมา ทุกอย่างมันจะขยับไปมาเรื่อยๆ มั่วๆ ตามแต่ความเร็วหรือแรงของลม แล้วจนสุดท้ายก็ได้เป็นงานศิลปะออกมาแบบในตัวอย่างนี้

ถัดมาเป็นห้องที่เข้าไปแล้วจะเจอบ่อน้ำมันเครื่องที่ปริ่มสุดขอบนิ่งมาก เค้าบอกว่าห้ามไปโดนเด็ดขาดเพราะมันจะล้นออกมาทันที ต้องเข้าไปดูได้แค่ทีละคนเท่านั้น

อันต่อมาเป็นงานของคนที่พูดถึงความเหลื่อมล้ำระหว่างคนที่ทำงานในโรงงานเพื่อผลิตอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์กับผู้ที่ซื้อและใช้งานอุปกรณ์เหล่านั้น โดยศิลปินสมัครเข้าไปทำงานในโรงงานของ Foxconn และต้องทำงาน 12 ชั่วโมงเป็นเวลา 45 วันเพื่อเอาเงินค่าจ้างที่ได้มาซื้อ iPad mini ได้หนึ่งเครื่อง โดยของที่แสดงเป็นชุดทำงาน เอกสารการทำงานต่างๆ และ iPad mini ที่ซื้อด้วยค่าจ้างที่ไปทำงานมา

ถัดมาเป็นเครื่องกลไกที่จะสุ่มดูคำที่กำลังถูกพูดถึงในอินเทอร์เน็ตแล้วเอามาพ่นเป็นน้ำตามนั้นให้ถูกปล่อยลงมาตามแรงดึงดูด ศิลปินบอกว่าต้องการให้สื่อว่าคำเหล่านี้ก็เปรียบเสมือนความคิดที่มันโผล่แว้บเข้ามาในหัวเราและก็จะหายไปอย่างรวดเร็ว

นอกเหนือจากนั้นก็เป็นงานทั่วๆ ไป แปะรูปรัวๆ ตามนี้

ราคาสีดำถูก ราคาสีขาวแพง เป็น USD ด้วยนะ
หอยส์
เป็นคาเฟ่ที่นั่งเป็นวิวริมน้ำเห็นเมือง สวยมาก
เค้าบอกว่าเป็นรูปปั้นตัวเอง ในจุดที่ถูกอัปเกรดไปเป็นไซบอร์กแล้วอะไรทำนองนั้น แต่ยังไม่สมบูรณ์
แผนผัง AI ของ Amazon Dot

หลังจากนั้นก็นั่งรถสาย X20 เหมือนเดิมกลับมาที่ Hobart แวะซื้อของกึ่งสำเร็จรูปมาจาก Woolworths แล้วก็มาทำมื้อเย็น เป็นอันจบวันที่ 1 อย่างสวยงาม

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s