สืบเนื่องจากโมเมนต์นี้ (ใครไม่เคยดูเปิดวาร์ปให้)

จริงๆ เป็นโมเมนต์ที่ทำให้ผมฉุกคิดอยู่ไม่น้อย ณ ตอนที่ดูตอนแรกเลยนะครับ

ตั้งแต่เด็กๆ มา เราถูกเสี้ยมถูกสอนให้รักกัน รักเพื่อนร่วมห้อง รักเพื่อร่วมสถาบัน รักคนร่วมชาติ

แต่ก็น่าแปลก ที่เรากลับไม่ค่อยรู้กันว่า เราจะเรียนรู้ที่จะเกลียดคนอื่นอย่างไร ทั้งๆ ที่ให้ตายยังไง ชีวิตนี้เราก็ต้องเจอกับคนที่เกลียดไม่ว่าตอนใดก็ตอนหนึ่งในชีวิต แต่เราก็ถูกสอนให้รู้สึกว่าความเกลียดเป็นสิ่งที่ไม่ดี ต้องกักและเก็บมันไว้ โดยที่ไม่รู้ว่าจะจัดการกับมัน หรือใช้ชีวิตกับคนที่เราเกลียดได้ยังไงอย่างตรงไปตรงมา

และสุดท้าย เมื่อทุกอย่างมันสะสมจนถึงจุดที่ต้องระเบิดออกมา มาถึง ณ เวลานั้น ก็ดูว่ามันช่างน่าเสียดายเหลือเกิน ทั้งๆ ที่หลายๆ ครั้ง เราอาจจะหาวิธีที่จะเรียนรู้อยู่กับคนที่เราเกลียดได้ก็ได้

…

เพราะหลายๆ ครั้ง คนที่เราเกลียด ก็ไม่ได้หมายถึงว่าเราไม่ได้รักเขาสักหน่อย