The White Lie

White lies always introduce others of a darker complexion. −William S. Paley

แต่ละคนคงมีเหตุผลมากมายที่จะโกหก บ้างอาจจะโกหกเพื่อปกป้องตัวเอง ในขณะที่บ้างอาจจะโกหกเพื่อปกป้องคนอื่น หลายๆ ครั้งที่เราโกหกด้วยความมุ่งร้าย และอีกหลายๆ ครั้งเราก็คงโกหกด้วยความหวังดี

ผมคิดว่าจริงๆ แล้วก็ออกจะเป็นเรื่องตลกอยู่เหมือนกันนะครับ ที่ในความเป็นจริงคงไม่มีใครอยากที่จะถูกโกหก แต่ถ้าถามกันตรงๆ แล้วล่ะก็ใครๆ ก็คงเคยโกหกกันทั้งนั้น แต่จะโกหกด้วยเหตุผลอะไรนั้น จะดีจะร้าย ก็คงแตกต่างปะปนกันไป

สิ่งหนึ่งที่ผมคงจะพร่ำถามตนเองอยู่เสมอเวลาที่มีใครสักคนโกหกผม ก็คงจะเป็นคำถามที่ว่า จริงๆ แล้วคนๆ นั้นโกหกด้วยเจตนาอะไร เพราะหลายๆ ครั้ง สิ่งเหล่านั้นก็อาจเป็นเจตนาที่ดีเกินกว่าที่เราจะโกรธลงได้

แต่หลายๆ ครั้งเอง เมื่อเหตุผลนั้นไม่เด่นชัด ก็คงจะมีความเชื่อใจเท่านั้นที่จะเป็นตัวยึดเหนี่ยวความคาดหวังนั้นไว้ ซึ่งแต่ละคนก็คงมีค่ามีราคาของความเชื่อใจที่ให้กับคนอื่นๆ แตกต่างกันไป นึกไปนึกมาก็เลยออกจะเป็น paradox ข้อขัดแย้งในตัวเองสักหน่อย ที่เราจะยึดโยงการโกหกกับความไว้เนื้อเชื่อใจ

เพราะเอาเข้าจริงๆ แล้ว เมื่อเวลาผ่านไปนานๆ น้ำลายจากถ้อยคำโกหกที่มาจากความหวังดีเหล่านั้น ก็คงเลี่ยงไม่ได้ที่จะกัดกร่อนความเชื่อใจที่มีอยู่ไปอย่างช้าๆ จนแตกสลายเป็นเสี่ยงๆ

I’m not upset that you lied to me, I’m upset that from now on I can’t believe you. −Friedrich Nietzsche

ถึงกระนั้น การโกหกก็เป็นสิ่งที่คงอยู่กับชีวิตของเราอย่างเลี่ยงไม่ได้ ถ้าเลือกได้ผมก็คงอยากจะเอาหูไปนาเอาตาไปไร่เสีย

Where ignorance is bliss, ’tis folly to be wise. −Thomas Gray

แต่ก็ทำไม่เคยได้สักที