วันนี้ผมนั่งอยู่ในโรงแรมที่ต่างประเทศคนเดียวเงียบๆ ไม่พูดอะไร ในขณะที่คอมพิวเตอร์ก็มีเสียงข่าวจากช่องยูทูปต่างๆ ที่ผมเปิดฟังเพื่อติดตามข่าวสารในไทยที่เกิดขึ้นอยู่ ณ ขณะนี้

วันนี้เป็นวันที่มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ ที่อาจเรียกว่าเป็นหมุดหมายประวัติศาสตร์บางอย่าง เป็นสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกว่าเมื่อผมแสกนหนังสือเดินทางกลับเข้าประเทศที่สุวรรณภูมิอีกครั้ง ประเทศนี้มันจะไม่ได้เหมือนเดิมอีกต่อไป

วันนี้คือวันที่ 21 กุมภาพันธ์ 2563 และวันนี้เป็นวันที่เหตุการณ์และความรู้สึกอาจเทียบเคียงได้กับวันที่ 13 ตุลาคม 2559 ของผมไม่มากก็น้อย

ผมคงต้องขอยกคำพูดของแม่พลอยมาอีกครั้ง…

ระยะต่อไปจะเป็นอย่างไรนั้น ดูมืด เหมือนกับความมืดที่กั้นกลางอยู่ข้างหน้า