วันนี้ก็ไม่มีอะไรเลย ตื่นมาก็ยังคงสูบทรัพยากรจากโรงแรมเท่าที่จะเป็นไปได้ พอบ่ายเช็คเอ้าท์ก็ไปนั่งชิวๆ ในเลานจ์รอเวลาอีกจนถึงสี่โมง ถึงค่อยออกมาไปที่อีกโรงแรมรอกรุ๊ปจากเมืองไทยมาจอย
ไหนๆ ก็ไหนๆ วันนี้ไม่มีเรื่องไรมาก ขอสรุปข้อสังเกตที่มีจากการมารอบนี้ไว้ตรงนี้แล้วกัน
- สำเนียงอังกฤษหล่อ แต่ฟังยากสัด ไม่คุ้นเลย
- ที่นี่ดูจะพูดเวลาแบบ half-pass-ten หรือ five-to-eight ไรแบบนี้เยอะมาก ตามที่เรียนตั้งแต่สมัยเด็กๆ เลยจะต้องใช้พลังในการแปลเวลาสักหน่อย เพราะโตมาชินๆ กับแบบอเมริกันอย่าง ten-thirty หรือ seven-fifty-five มาตลอด
- แต่ถ้าเขียนแบบ HH:MM แล้ว ที่นี่ไม่ใช้ AM/PM แบบอเมริกันเท่าไหร่ ซึ่งดี
- ดูเหมือนว่าจะเห็นคนแก่/คนพิการเกินไปเดินมาบนท้องถนนเยอะกว่าปกติมาก
- และอะไรๆ ที่ไหนก็ต้องเข้าถึงได้ด้วยวีลแชร์
- เหมือนว่าคนจะข้ามถนนนอกทางข้าม/โดยไม่รอสัญญานไฟ มากกว่าประเทศโลกที่หนึ่งอื่นๆ ที่เคยไป แต่ไม่แน่ใจว่ากฎหมายที่นี่ระบุไว้ยังไง
แต่ส่วนใหญ่รถก็หยุดให้อยู่ดี - รถไฟใต้ดินเก่ามาก แต่ไม่เหี้ยเหมือนนิวยอร์ค
- ชอบการทำแบรนด์ของ Transport for London มาก จะเป็นวงกลมมาแถบคาดแนวนอนเหมือนกัน แต่มีทำสีต่างๆ กันไป
- ลอนดอนเกย์เยอะมาก และเปิดเผยมาก น่าจะดูเปิดเผยที่สุดในบรรดาเมืองโลกที่หนึ่งที่เคยไปมาทั้งหมดแล้ว (เยอะกว่าซานฟรานฯ อีก)
- ป้ายรถเมล์มีมักจะตั้งตามชื่อถนนหรือแยกต่างๆ และชื่อเดียวอาจมีหลายป้าย ในละแวกๆ เดียวกันเลยมักจะมีการทำตัวอักษรให้ชัดๆ ไม่สับสน (เช่น Stop K ที่ป้ายก็มีตัว K อยู่ชัดๆ เวลาเปิด Apple Maps มันก็บอกชัดเจนดีว่าต้องรอที่อันไหน
- พูดถึง Apple Maps ข้อมูลขนส่งมวลชนในลอนดอนครบถ้วนละเอียดดีมาก
ไวไฟฟรีมีเยอะ ซื้อเน็ตมาทำไมนะตั้ง 4GB - เอาเข้าจริงๆ อาหารในคอนวีเนียนถ้าดูคุณภาพและปริมาณเนื้อสัตว์ที่ได้แล้วก็ไม่ได้แพงกว่าไทยขนาดนั้นนะ
- แต่มีปัญหาในการคิดว่าของถูกหรือแพงจริงๆ นะแหละ ชินกับ USD
Zerothman 